11.08.2007. |
Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane. J 20, 22b-23.
W teologii katolickiej podstawą biblijną sakramentu jest Ewangelia Jana (20,23), w której Jezus nadaje uczniom władzę odpuszczania i zatrzymywania grzechów. Choć najważniejszą częścią spowiedzi jest wyznanie grzechów i otrzymanie rozgrzeszenia, to stanowi ona także pewne przewodnictwo w sprawach sumienia. W praktyce sakrament jest realizowany w małej kabinie (zwanej konfesjonałem, choć nie musi), co ma za zadanie oddzielenie się penitenta i udzielającego sakramentu od reszty wiernych i tym samym zapewnić tajemnicę spowiedzi.
Dla ważności tego sakramentu obok
wyznania grzechów oraz odpowiedniej formuły i gestów liturgicznych
niezbędna jest skrucha, czyli żal za grzechy, mocne postanowienie
poprawy oraz pokuta, będące odpowiedzią grzesznika na łaskę. W
sytuacjach niezbędnych (np. zbiorowego zagrożenia życia) kapłan może
udzielić rozgrzeszenia zbiorowego (absolucja zbiorowa), możliwy jest
też udział pośrednika między wierzącym a kapłanem (np. tłumacza).Wtedy
pośrednika również obowiązuje tajemnica spowiedzi!
Warunki Sakramentu Pokuty:
1. Rachunek sumienia.
2. Żal za grzechy.
3. Mocne postanowienie poprawy.
4. Spowiedź szczera.
5. Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu.
|